مقایسه سبکهای دلبستگی و سرسختی روانشناختی در نوجوانان فاقد و واجد والدین

هدف پژوهش حاضر، مقایسه سبکهای دلبستگی و سرسختی روانشناختی در نوجوانان فاقد و واجد والدین در شهرستان اردبیل بود. برای این منظور، از بین تمام مدارس متوسطه شهرستان اردبیل، 18 مدرسه با روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند و سپس با روش نمونه گیری ساده، 150 نوجوان(75 دختر و 75 پسر) را به عنوان نمونه انتخاب نمودیم. آزمودنی ها با پر کردن مقیاس سبکهای دلبستگی و پرسشنامه سرسختی روانشناختی، در این پژوهش شرکت نمودند. برای تحلیل داده ها از روش آماری تحلیل واریانس دو متغیره استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که سبک های دلبستگی و میزان سرسختی روانشناختی در نوجوانان فاقد و واجد والدین با هم متفاوت است. به عبارت دیگر، نوجوانان واجد والدین از سبک دلبستگی ایمن بالاتر و میزان سرسختی روانشناختی بالاتر و نوجوانان فاقد والدین بویژه نوجوانان فاقد مادر از سبک دلبستگی ناایمن بالاتر و میزان سرسختی روانشناختی پایین تری برخوردار بودند. نوجوانان پسر و دختر از لحاظ سبکهای دلبستگی و نیز میزان سرسختی روانشناختی با هم تفاوت معناداری نداشتند. همچنین بین سبک دلبستگی و میزان سرسختی روانشناختی این نوجوانان در تعامل با جنسیت آنها تفاوت معناداری بدست نیامد. با توجه به یافته ها می توان چنین استنباط کرد که حضور والدین بویژه مادر، عامل مهمی در ایجاد سبک دلبستگی ایمن و نیز افزایش میزان سرسختی روانشناختی در نوجوان به حساب می آید. بنابراین نقش مادر در ایجاد سلامت روانی در فرزندان، پررنگتر می شود.